تناسب و تطابق شاخصه هاي رفتاري يك فرد، اعم از آنكه داوطلب استخدام باشد يا مشغول به كار در يك سازمان، با الگوي شايستگي كه بيانگر انتظارات سازمان است، ميتواند بيانگر تناسب آن فرد براي تصدي آن شغل باشد.

درك اين مسئله در انتخابها و اتخاذ تصميمات سازماني اهميت دارد. براي تشريح اين مسئله، معمولاً از شبيه سازيهائي استفاده ميشود كه يكي از آنها، تشبيه "دستكش" است.

در مثال يا شبيه سازي دستكش، چنين فرض ميشود:

فرض كنيد كه ميخواهيد دستكشي تهيه كنيد. چند حالت ممكن است اتفاق بيفتد:

1- همسر شما دستكشي برايتان ميبافد كه درست اندازه دست شماست، با هر اندازه و شكلي كه دست شما داشته باشد، اين دستكش كاملاً تطبيق دارد.

2- دستكش آماده اي ميخريد كه كمي براي دستتان كوچك يا بزرگ است، يا يك ناحيه از دست شما با آن تطبيق ندارد. اين يك تطابق كاملاً قابل قبول است.

3- دستكشي برايتان كادو مي آورند،‌دستتان در آن راحت است، ولي كمي گشاد است كه البته در قياس با مزايائي كه دارد، قابل تحمل است. اين تطبيق قابل قبول است.

4- وقتي اين دستكش را به دست ميكنيد، بخشي از دست شما بيرون ميماند. اين دستكش و اين تطابق، توصيه نميشود.

5- دست شما 5 انگشت دارد، در حاليكه اين دستكش فقط براي 4 انگشت جا دارد. خريد اين دستكش توصيه نميشود. چون در مدت كوتاهي متوجه ميشويد كه نميتواند انتظارات شما را برآورده كند.

تطابق شغلي هم به همين شكل است.

معمولاً انسانها نميتوانند بيش از 12-18 ماه در شغلي كه در تطابق رده هاي 4 و 5 فوق با شاخصه هاي رفتاريشان باشد، ادامه به كار دهند.