خبرهای خوب بدهیم
میگوید همه خبرهای خوب بدهیم. من خیلی با این جو موافقم. اصلاً باید بگوئیم که همه خبرها خوب است. تاکید میکنم همه خبرها خوبند. اصلاً نباید اجازه بدهیم که مغز ما خبرها را بد تفسیر کند. یک تجربه شخصی هم دارم:
مدیر کسب و کار بین المللی توماس فردی است حدود 45 ساله، با پختگی و تجربه زیاد. هر بار که با او صحبت میکنم، طبق عادت ایرانی (آنها چنین عادتی ندارند، این خودش یک خبر خوب است) حاش را میپرسم و او همیشه جوابش ثابت است: I am vvvvery good با همین تشدید روی v بخوانید. (این هم یک خبر خوب دیگر که ما تشدید داریم و آنها ندارند!)
یک روز که گوشی را برداشت، چنان سرمائی خورده بود که داشت می مرد. همین جواب را داد، اول خندیدم و به او گفتم داری می میری. گفت: من؟ اشتباه میکنی! بگذریم که وسط هین جمله کوتاه هم 2-3 بار سرفه کرد تا جوابم را داد.
این مثبت بینی یکی از مزایای مدیران است که به تیمشان روحیه میدهد.
اما خبرهای خوب من:
- سالمیم. زندگی میکنیم. خانواده ای داریم که زندگی ساده و سالمی داریم. واقعاً کم شکر میکنیم.
- 19 تیرماه سمیناری در اصفهان داریم، این برای من یک خبر خوب است، چون روزی که وارد این کار شدیم، حتی در همین وبلاگ همه تعجب کردند که مگر در ایران هم کسی دنبال این حرفها هست؟ با افتخار به عنوان یک ایرانی میگویم که بععععععله. مدیران ما خیلی با شعورتر از مدیران خیلی از کشورها هستند.
- میدانید که قریب به یکسال است که یارانه ها خیلی کم شده؟ میدانید که این یعنی درآمد کشور ما به میزان قابل ملاحظه اضافه شده؟ از گرانی میگوئید؟ میدانم که هست، و خیلی متاسفم که بخش بزرگی در ناراحتی هستند. (پریشب برای سه بخیه به پای پسرم، صد هزارتومان پرداختیم!) اما میدانید که این جراحی اقتصادی لازم بود؟ و میدانید که این در حالیست که تقریباً تمام دنیا در رکود و بدبختی مالی به سر می برد؟ امیدوارم به زودی از این پتانسیل استفاده درست هم بشود که کام مردم شیرین شود.
- دو همکار جدید داریم که یعنی بهتر از این دو نفر امکان نداشت بیابیم. کم شکر میکنیم.
- تقریباً هفته ای دو شرکت با ما تماس میگیرند و از اینکه چنین خدماتی در ایران ارائه میشود، هم تعجب میکنند هم خوشحال میشوند. خیلی کیف میکنم.
- دور و برمان را که نگاه میکنم، میبینم شرکتها موفق اند. دردسر دارند، گرفتارند، اما هستند. این یعنی خوبند، در مجموع. این یعنی خبرهای خوش در راه است، برای همه.
- من سواد اقتصادی ندارم، تورم را میبینم، اشکالات را میفهمم، اما وقتی یک دو دو تا چهار تا میکنم، میبینم این همه ساخت و ساز، این قدر نیروی جوان متخصص و با انگیزه، این همه منابع طبیعی، اینها همه آن چیزی است که برای یک شکوفائی انفجاری لازم است. کمی ادویه لازم دارد که آن هم دیر یا زود فراهم میشود. خیلی امیدوارم. برای همین هم هست که مانده ام و میمانم و تلاش میکنم.
دنیای قشنگی است. کشور خوبی داریم. خوشحالم. خبرها همه خوب است.
ممنون از آقای واحد که روحیه ام را خوب تر کردند. شاخصه های مدیر خوب را خوانده اید؟
سربلند باشید