مذاكره با دوستي در مورد كاربرد ابزارهاي مديريتي انگيزه اي شد براي تفكيك بين مرحله تصميم گيري و به كارگيري ابزارهاي مديريتي.
اين مطلب مختصر به منظور تلاش براي تفكيك اين دو فاز مهم نگاشته شده است.
شما چطور تصميم ميگيريد؟ تا به حال به اين موضوع فكر كرده ايد؟ تصميم گيري يكي از شاخصه هاي رفتاري است كه در شناسائي شيوه مديريتي مديران، مورد ارزيابي قرار ميگيرد.انسانها در هر زمينه اي، به شيوه هاي مختلف تصميم ميگيرند و وقتي كه اين يك تصميم مديريتي باشد، اين شويه تصميم گيري در تمام سازمان اثر ميگذارد، دقت كنيد، منظور خود تصميم و عواقب آن نيست، منظور شيوه تصميم گيري است.
بعضي ها زود، بعضي ها ديرتر، برخي بعد از بررسي تمام شواهد و گروهي بعد از تحليل ريسك، تصميم ميگيرند، بعضي ها هم اصلاً تصميم نميگيرند، آنها طرفدار اين تئوري هستند كه "تعويق" بهترين تصميم است.
در ادامه اين مطلب به شيوه هاي مختلف تصميم گيري و مسائل مرتبط با آن پرداخته شده است.
اين تفاوت در عكس العمل نسبت به شرايط يكسان، سبب ميشود كه آنها نسبت به ديگران هم ارزيابي هاي مختلف داشته باشند.
اين نكته، يعني ارزيابي و قضاوت از ديگران، بر اساس شاخصه هاي رفتاري خود، در واقع منشاء بسياري از مشكلات مرتبط با رفتار سازماني، در سازمان است. افرادي كه
هر یک از تیپهای شخصیتی، به نوعی تصمیم میگیرند و برای انکه تصمیمها سریع، یا دقیق، یا فکر شده باشند، شاخصه های رفتاری باید ترتیب و ترکیب خاصی داشته باشند و برعكس، هر تيپ شخصيتي هم با ملاحظه و هدفي همسو با ساختار رفتاري اش، تصميم ميگيرد (يا نميگيرد).
این نوشته به ارائه مختصری در این مورد اختصاص دارد.
به نظر ميرسد كه تمام سازمانها هر روز بيشتر از ديروز با مشكل منابع انساني دست به گريبان هستند. ولي وقتي ميپرسيم به درد بخور يعني چي؟ تقريباً جواب مناسبي نميگيريم.
سازمانها ميدانند كه كارها خوب پيش نميروند، فرآيندها خيلي بهره وري ندارند، و فكر ميكنند كه يك سوپر من لازم است كه همه چيز را درست كند. اما آيا واقعا اينطور است؟